Situering
Motivato onderscheidt 9 aandachtsvelden in een uitgebalanceerd loon- en arbeidsvoorwaardenbeleid:
- Centraal uitgangspunt is de strategie van de organisatie: wat vindt u belangrijk en moet weerspiegeld worden in het loon? Moeten b.v. uitzonderlijke prestaties extra betaald worden? Wil u een loonverschil tussen gewone en uitstekende medewerkers en in welke mate? Wat is een aanvaardbare loonspanning tussen een jonge en een ervaren medewerker? Tussen top en basis? Hoe variabel mag het loon zijn? Werken we beter met een barema dan wel met een flexibeler loonsysteem? Kan een groepsverzekering een element zijn om retentie te verhogen?
- Budgettaire aspecten: misschien betekenen personeelsuitgaven 70 of 80 % van uw kosten. Hoe zorgt u ervoor dat alles betaalbaar blijft?
- Welke fiscale optimalisatiemogelijkheden kunnen we gebruiken ten voordele van de organisatie en van de werknemers?
- Hoe moet dit alles in een juridisch sluitend kader gegoten worden? Wat moet er in het contract? Het arbeidsreglement? In een bijlage?
- Er moeten procedures of afspraken gemaakt worden rond salarisverhoging, maar even goed rond toekenning van andere voordelen. (Voorbeeld: wie krijgt een gsm? Welke kosten daarvan draagt de werkgever, en welke draagt de medewerker?)
- Wat zijn de spelregels hierover met de vakbonden (ondernemingsraad, syndicale delegatie...)?
- Hoe communiceren we het loon- en arbeidsvoorwaardenbeleid met de medewerkers?
- De lonen moeten intern binnen de organisatie als billijk ervaren worden. Functieclassificatie is hiervoor het belangrijkste, maar niet het enige criterium. Misschien wil u prestaties en resultaten (meer) laten meespelen in het loon, misschien wil u competenties hanteren.
- De lonen moeten competitief zijn in vergelijking met de arbeidsmarkt.